پرسش: چرا بر خلاف سنّت پيامبر خدا(صلي الله عليه وآله)، شيعيان نمازهاي ظهر و عصر را با هم و نمازهاي
مغرب و عشا را هم زمان مي خوانند؟

پاسخ: نخست آن که نماز جزء فروع دين است و در مسائل فرعي بين علماي همه مذاهب اختلافات زيادي است،
همانطور که پيشوايان و علماي اربعه اهل سنت با هم اختلاف زيادي در اين مسائل دارند.
ثانياً جمع خواندن نمازهاي ظهر و عصر يا مغرب و عشا، بر خلاف سنّت رسول الله(صلي الله عليه وآله) نمي
الجمع » باشد; چون ايشان گاهي اين نمازها را جمع و گاهي جداگانه مي خوانده اند. مثلا در صحيح مسلم در باب
بدون خوف و ترس و در غير سفر، رسول خدا(صلي » : از ابن عباس نقل شده که گفت « بين الصلاتين في الحضر
)مجدّداً در همان )«. الله عليه وآله)نمازهاي ظهر و عصر را جمع و نمازهاي مغرب و عشا را جمع ادا مي کردند/1/
با پيامبر خدا(صلي الله عليه وآله) » : صحيح مسلم و نيز امام حنبل در جزء اوّل مسند از ابن عباس نقل کرده اند
هشت رکعت نماز ظهر و عصر و هفت رکعت نماز مغرب و عشا را به طور جمع ادا نمود/2/

1=صحيح مسلم، ج 2، شبهاي پيشاور، ص 109

2=سبل السلام، ج 2، ص 43 ; معجم الکبير، ج 12 ، ص65

بالاخره چندين حديث از ابن عباس درباره جمع خواندن نماز ظهر و عصر و نيز مغرب و عشا نقل شده است.
پيامبر خدا(صلي الله عليه وآله) در حال اقامت در مدينه، نه در حال مسافرت، هفت رکعت (نماز » : براي مثال
) احمد حنبل در مسند از سعيد بن )«. مغرب و عشا با هم) و هشت رکعت (نماز ظهر و عصر با هم) نماز گزارد/1/
جبير از ابن عباس روايت مي کند که گفت پيامبر خدا(صلي الله عليه وآله) بدون آن که در حالت خوف و ترس، يا در حال سفر باشد نماز پيامبر خدا(صلي الله عليه وآله)بدون آن که در حالت در جايي ديگر گفته است )«. ظهر و عصر را جمع خواند/2/) خوف و ترس باشد، يا باران ببارد، نماز ظهر و عصر را جمع خواند/3/ ابو زبير دليل جمع خواندن نماز توسط پيامبر را از سعيد بن جبير سؤال نمود، او گفت: من همين سؤال را از ابن عباس پرسيدم و او پاسخ داد. جهت جمع مي خواند تا احدي از امتش در سختي و مشقت نباشند/4/

1=صحيح مسلم، ج 2، ص 153

2=صحيح مسلم، ج 2، ص 151 ; کتاب الموطأ، ج 1، ص 144 ; کتاب الامام، ج 7،ص216

3=مسند احمد، ج 1، ص 223 ; صحيح مسلم، ج 2، ص152

4=فتح الباري، ج 2، ص 20 ، ص 151 ; مسند احمد، ج 1، ص 2

همچنين در صحيح مسلم از قول عبدالله ابن شفيق مي گويد: روزي بعد العصر، ابن عباس براي ما خطبه مي خواند
و سخنراني مي کرد. سخنش به درازا کشيد و همچنان براي ما صحبت مي نمود تا اين که آفتاب غروب کرد و
ابن عباس اعتنايي نکرد. در همين حال مرد ديگري « الصلاة، الصلاة » : ستاره ها ظاهر شدند. صداي مردم بلند شد
مادر مرده، مرا سنت ياد مي دهي؟ من خودم » : سرداد. ابن عباس رو به او نمود و گفت « الصلاة، الصلاة » نداي
سپس عبدالله بن شفيق. ديدم که پيامبر خدا نمازهاي ظهر و عصر و نمازهاي مغرب و عشا را جمع مي خواند/1/
مي گويد: چون اين حرف برايم غير قابل قبول بود و گران آمد، نزد ابو هريره رفتم و او نيز گفته هاي ابن عباس
را تأييد کرد.

1=صحيح مسلم، ج 2، ص 152 ; مسند احمد، ج 1، ص251

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: